رنسانس رنسانس پیشرفته معماری در رنسانس موسیقی در رنسانس نظام دوریک رومی ورنسانس

 

رنسانس

رنسانس عموماً به جنبش فکری- عقلانی اطلاق می شود که درسده ی چهاردهم از شهرهای شمالی ایتالیا سرچشمه گرفت، ودرسده ی شانزدهم به اوج خود رسید. تا قرنی پیش، رنسانس را تولد دوباره ی هنر و ادبیات تحت تأثیر سرمشق های کلاسیک باستان ، و یا « کشف جهان وانسان » تعریف کرده بودند ، ولی تاریخ نویسان سده ی بیستم ، نظریه هایی تازه در مفهوم وحدود زمانی این جنبش پیش نهادند.

 

در واقع رنسانس ، تنها یک نهضت تاریخی نیست ، بلکه دورانی است که آغاز و پایان آن در نقاط مختلف متفاوت است، و سیران درهرگوشه ، همراه با تحولاتی نمود یافته است که تا اندازه ای بایکدیگر مرتبط بوده اند ، اما ناگهان همه ی این تحولات ، تحت تاثیر فنون ، ابداعات وکشفیات جدید ، سرعتی دو چندان می گیرند و زندگی بشر را تحت تغییرات بنیادی قرار می دهند.

ازجمله ی این فنون ، می توان به « اختراع صنعت چاپ »، «پیشرفت امکانات دریانوردی» و «کشفیات تازه ی جغرافیایی » اشاره کرد.

 

انسان عصر رنسانس - برخلاف انسان قرون وسطی- ازمفهوم تاریخ ، درکی روشن تر و واقعی تر دارد ، و براساس فعالیتهای بشری ،« گذشته» را بررسی می کند. او در بررسی خود به این نتیجه می رسد که عصر باستان ، روزگار اوج تمدن و فرهنگی بود که با فروپاشی امپراطوری روم ، به دست مهاجمان وحشی پایان یافت ؛ و در پی آن ، دوران هزار ساله ی رکود فرهنگی ( قرون وسطی ) براروپا سایه گسترد. به دنبال آن با تجدید حیات هنرها وعلومی که در عصر باستان رواج داشت ، دوران تاریکی و کوته اندیشی به سرآمد و رنسانس آغاز شد.

 

 

توجه به عصر باستان ، نخست در سده ی چهاردهم توسط پتر ارک شاعر و متفکر ایتالیایی ، مطرح شد.

او با علاقه ی بسیار ، آثار«سیسرون» را مطالعه می کرد. چیزی که او را شیفته ی این آثار کرده بود ، موسقی نهفته در اشعار او بود ، تا آنجا که هر چیز دیگری که می خواند و یا می شنید ، به نظرش خشن وبد آهنگ جلوه می کرد.

« پترارک » ، در نبرد با مدرسیانی که زبان زیبای لاتین را قربانی استدلالهای خشک و بی روحشان کرده اند ، عاقلانه ترین راه را بر می گزیند ، او زبانی را برای آثار خود انتخاب می کند که زیبایی گذشته را در ادبیات مسیحی قرون وسطی باز می گرداند.

امروزه « پترارک » را بیشتر با اشعارش به زبان ایتالیایی می شناسد ، اما حجم آثار وی به زبان لاتین بسیار بیش از اشعار ایتالیایی است.

 

« پترارک » ، تجدید حیات آثار فلسفی و ادبی عصر باستان، و پالایش زبان های لاتینی را درنظر داشت ، ولی درطی دو قرن پس از او ، اندیشه ی تجدید حیات به تمامی عرصه های فکری و فرهنگی ، از جمله در هنرهای بصری نیز بسط یافت. مطالعه در کاوشهای باستان شناسی و به عبارتی « باستان گرانی » تقریباً همه ی هنرمندان سده ی پانزدهم را تحت تاثیر خود قرار داده بود ، تا آنجا که ویژگیهایی را در هنر ایتالیا پدید آورد که با خصلتهای هنر معاصر خود درشمال اروپا- به ویژه « فلاندر» - متفاوت است.